ای عشق..

ای عشق چراخانه خرابم کردی

از اتش هجر او کبابم کردی

امیدوفا ز بی وفا بود مرا

دردا به فراق او عذابم کردی

بر زلف بلند او زدم چنگ ولی

در این ره اسیر پیچ وتابم کردی

من باغم ودردت اشنایم ای عشق

بیگانه ز خود چرا حسابم کردی

هرچند که از اتش خود سوخته ام

با این همه ناپخته خطابم کردی

در دامن خود مرابه غم پروردی

یا قصه ی پر غصه خوابم کردی

هر نقش که از تو بسته بودم در دل

برهم زدی و نقش بر ابم کردی

لب تشنه لب چشمه ی نوشم بردی

سیراب زچشمه ی سرابم کردی

بر دامن تو دست به امید زدم

دستم بشکستی و جوابم کردی

می گفت به ناله در دل خویش

ای عشق چرا خانه خرابم کردی