ادم ها..

ادم ها...

یک روز می آیند...

مقابلت بالاوپایین می پرند...

خودشان رابه اب واتیش می زنند...

تا انهارا ببینی...

به انها توجه کنی...

محبت کنی...

محبت کردن که شروع می شود...

به بودنشان که عادت میکنی...

پای بودنشان که حساب باز می کنی..

شروع میکنند به رفتن...

این طبیعت انسانهاست...

بعدازهررفتی آمدی دارند...

بعداز هرآمدی رفتی...

اما تلخ ترین قسمت قصه این می شود...

انکه محتاج نیم نگاهت بود...

تا از گوشه ی نگاهت محبت بچیند...

حالا انقدر محبت به خوردش داده ای...

دیگر تورا نمی شناسد...

چشمش کور شده است...

تلخی قصه اینجاست...

وگرنه...هم من...هم شما...هم ادمهای رفت وآمدی...

به رفت و آمدها عادت کرده ایم...

مراقب...

ما ادمها

همیشه دلتنگ اونی هستیم که نیست...

حوصله ی کسی رونداریم که هست...

واسه همین اصلاخوشحال نیستیم

هیچ وقت کسی روپس نزن که دوست داره،مراقبته،نگرانته

چون یک روز بیدار می شی می بینی ماه رو از دست دادی...!

وقتی که داشتی ستاره هارو می شمردی!

_______

گاهی بایک قطره،لیوانی سرریز می شود

گاهی بایک کلام،قلبی اسوده وارام می شود

گاهی بایک کلمه،انسانی نابود می شود

گاهی بایک بی رحمی،دلی می شکند

مراقب این یک هاباشید...درحالی که ناچیزند خیلی چیزند...

به تو می سپرمش...

برای کشتن یک پرنده یک قیچی کافیست

لازم نیست ان را در قلبش فروکنی یاگلویش رابا ان بشکافی

پرهایش رابزن...خاطره پریدن

بااو کاری میکندکه خودش رابه اعماق دره هاپرت کند

----------

خدایا به توسپردمش...

فقط یه خواهشی دارم...

یه روزی....

یه جایی...

بغل یه غریبه...

مسته مست...

بدجوری یاد من بندازش

--------

نبودنت راپابرهنه قدم میزنم بازمین هم کنار نمی اید تاول این انگشت ها...

ازاول میدانستم کفش تو تنگ است

برای تاول بزرگ پاهایم!