پاسخ...

بی توطوفان زده دشت جنونم/صیدافتاده به خونم

توچه سان میگذری غافل ازاندوه درونم؟/بی من ازکوچه گذرکردی ورفتی

بی من ازشهرسفرکردی ورفتی/قطره ای اشک درخشیدب چشمان سیاهم

تاخم کوچه به دنبال تولغزید نگاهم/توندیدی...

نگهت هیچ نیفتاد به راهی که گذشتی/چون درخانه ببستم

دگرازپای نشستم/گویازلزله امد

گویاخانه فروریخت سرمن/بی تومن درهمه شهرغریبم

بی توکس نشنودازاین دل بشکسته صدایی/برنخیزد دگرازمرغک پربسته نوایی

توهمه بود ونبودی/توهمه شعروسرودی

چه گریزی زبرمن/که ز کوی ات نگریزم

گربمیرم زغم دل/به توهرگزنستیزم

من ویک لحظه جدایی؟/نتوانم نتوانم...

بی تومن زنده نمانم

دوستان 

ابن شعرجواب خانم همامیر افشار به شعراقای فریدون مشیری 

خیلی قشنگه حیفم اومد براتون ننویسم