شرم نگاه

ببین که شرم نگاهت چگونه ابم کرد

خمار چشم سیاهت دوباره خوابم کرد

ببین که مشرق چشمت چه با سخاوت باز

مراکه ظلمت شب بودم افتابم کرد

به کنج سینه دلم کودکانه می لرزید

نگاه گرم تواتش زد و کبابم کرد

اگرچه لب ز سخن بسته بودی ای زیبا

عروس ناز نگاه تو انتخابم کرد

مراکه پیش تو قدری به خود نمی بینم

زبان ذره نوازت-شما-خطابم کرد

به روی شانه ی من گریه کردی و دیدم

زلال اشک تو ای گل پراز گلابم کرد

سکوت اگرچه نشان رضایت است اما

زپشت پرده اشکت کسی جوابم کرد