فقط تنهایی

درباره بلاگ
>walpaper-love-fantezy-4.jpg فقط تنهایی
محبوب ترین مطالب
مطالب پربحث‌تر
آخرین نظرات
  • ۸ شهریور ۹۵، ۱۴:۳۶ - فاطمه نظری
    مبارک
  • ۲۲ مرداد ۹۵، ۲۰:۲۸ - elahe sodagar
    مبارکه
نویسندگان
پیوندها

۴۷ مطلب توسط «mahdis ^_^» ثبت شده است

۲۶ فروردين ۹۵ ، ۰۹:۵۰

مسافرغافل

بهارعمر کسی بی خزان نمی ماند

گلی به باغ جهان جاودان نمی ماند

صنوبر وسمن سرو وقامت شمشاد

ز خشم باد خزان در امان نمی ماند

زشاخسار جوانی که سبز وخرم باد

پرنده می رود و اشیان نمی ماند

مخور فریب شکرخنده جوانی را

که این زمانه به کس مهربان نمی ماند

تو ای مسافرغافل ز راه ورسم سفر

به خواب غفلتی وکاروان نمی ماند

به من که زورق بختم به گل نشسته مخند

که اب جوی شماهم روان نمی ماند

مزن به سنگ ملامت مرا که بی تردید

جهان همیشه به یک حال وسان نمی ماند

اگرچه پیرشدم ازغم جدایی ها

عروس بخت شماهم جوان نمی ماند

گر اشیانه گرفتی به دل مبارک باد

که غیر خانه دل جاودان نمی ماند

چو من ز کمند زمانه بگریزد

به غیر دفتر شعرش نشان نمی ماند

۱۷ فروردين ۹۵ ، ۱۸:۵۴

قصه عشق

دفتر شعر مرا باران شست

ورق خاطره هایم پوسید

باد ویرانگر هجران اخر

چهره زرد مرا هم بوسید

                                ابر بارانی چشمم ان شب

                               ژاله اسا به دل دفتر زرد

                               سیل اشکم قلم از دست گرفت

                               کودک عاطفه ام پرپر زد

                                                             ان چه از شعر و غزل بود

                                                             دست تقدیر به طوفان دادش

                                                            قصه ای را که غزل کرد شروع

                                                            مرثیه امد وپایانش داد

او سفرکرد وبرایم مانده است

خاطراتی که خوش وشیرین است

چهره ای را که از او می بینم

بر لبش خنده ولی غمگین است

                                            گرچه افسانه ی مااخرشد

                                            قصه ی عشق ندارد پایان

                                            انچه افتاد به جان منوشمع

                                            دردعشق است ندارد درمان

۰۸ فروردين ۹۵ ، ۲۱:۱۰

دل بر نمی گیرم

هزارم سنگ اگربرسر زنی دل بر نمی گیرم

به عالم غیر دلدارم دگر دلبر نمی گیرم

به ایوان وفایت چون پرستو لانه ای دارم

مزن سنگم به بال وپر زبامت پر نمی گیرم

توام تا می دهی از خون دل پیمانه پیمانه

ز غیرت از کف ساقی می و ساغر نمی گیرم

خیالت گرچه هر شب بامن شیدا هم اغوش است

به جز تندیس غم اما شبی در بر نمی گیرم

چه می گویی که بامن قصه ی دیرینه افشاکن

چه شب ها تا سحر گفتم دگر از سر نمی گیرم

گر امروز از تو داد خود نمی گیرم عزیزمن

گمان اما مکن هرگز که در محشر نمی گیرم

نگارا! من گویم به عهد خود وفا دارم

سر از کویت نمی تابم ره دیگر نمی گیرم

۰۲ فروردين ۹۵ ، ۱۳:۰۸

دیوانه ها

سعی می کنم به انها که زبانم را

نمی فهمند.حرفم را با ایما واشاره بیان کنم

اما انها که زبانم را نمی فهمند گمان می کنند

که من دیوانه ام و شکلک در می اورم.

دیوانه ها!

۲۶ اسفند ۹۴ ، ۰۸:۳۴

شرم نگاه


ببین که شرم نگاهت چگونه ابم کرد

خمار چشم سیاهت دوباره خوابم کرد

ببین که مشرق چشمت چه با سخاوت باز

مراکه ظلمت شب بودم افتابم کرد

به کنج سینه دلم کودکانه می لرزید

نگاه گرم تواتش زد و کبابم کرد

اگرچه لب ز سخن بسته بودی ای زیبا

عروس ناز نگاه تو انتخابم کرد

مراکه پیش تو قدری به خود نمی بینم

زبان ذره نوازت-شما-خطابم کرد

به روی شانه ی من گریه کردی و دیدم

زلال اشک تو ای گل پراز گلابم کرد

سکوت اگرچه نشان رضایت است اما

زپشت پرده اشکت کسی جوابم کرد


۱۵ بهمن ۹۴ ، ۱۲:۲۰

جای پای زندگی

پیر مردی ناتوان و دل غمین

با رخی پر هیبت و موی سپید

بازوانش چون دو چوب نیم سوز

دیدگانش بی فروغ و بی امید

موی ابرویش چو برف کوهسار

قامتش خم گشته بودی چون کمان

صد بهار زندگی را کرده طی

صورتش نیلی ز شلاق زمان

چهره ی پر چین و جسم لاغرش

بس حکایت می نمود از زندگیش

پشتکار و همت مردانه اش

حاصلی از غیرت و مردانگیش

تیشه می زد بر دل سنگین کوه

تا بسازد ساز و برگ زندگی

داده بود از کف توانش را ولی

در ره آزادی و آزادگی

روزی اندر پر تو سوزان مهر

تکیه زد بر سنگ سخت کوهسار

تکیه زد بر بالش سنگین کوه

تا که بیرون سازد از تن رنج کار

کم کمک خوابید آن روشن ضمیر

بادلی پر درد و قلبی نا امید

نور خورشیدش چو ماری اتشین

بی امان و بی ترحم می گزید

تک نفس های خفیف و نارسا

ناگهان قوت گرفت و شد شدید

هر نفس کز سینه می امدبرون

همرهش پیک اجل هم می دوید

شیشه عمر گران قدرش شکست

ناگهان بی حس شد و رنگش پرید

بی نوا خوابید و از غم وارهید

چون که دیگر قاصد مرگش رسید

پیر مرد خسته و فرسوده تن

چون یکی سر گشته و گم کرده ره

شد جدا از کاروان زندگی

با دلی شوریده و عمری تبه

جان به جانان آن زمان  تسلیم کرد

رشته امیدش از هم شد جدا

جسم بی جان و تهی از زندگیش

عاقبت شد طعمه مرغ هوا!

۱۴ بهمن ۹۴ ، ۰۹:۴۴

ان همه دیدار

دیگر آن عهد قدیم آن همه دیدار گذشت

دیگر آن شب همه شب دیده بیدار گذشت

دیگر آن عاشق شیدا که دلش پیش تو بود

از تو و عشق محال تو به ناچار گذشت

دیگر آنمرغک پربسته و دل خسته ی تو

پرکشید از قفس و از گل و گلزار گذشت

نه هوای تو به سر ماند و نه سودای دگر

زانکه ایام جوانی دگر ای یار گذشت

تو زلیخا شدی آن روز که در کشور عشق

ی.سف بی گنهی از سر بازار گذشت

ای تو در خاطر من مانده دگر بار امشب

نقش زیبای تو از پرده ی پندار گذشت

گر چه آن قدر به هجران تو خو کرده دلم

که زمانی است دگر لذت دیدار گذشت

دیگر ای دوست به خود زحمت دیدار مده

کار این دل شده عاشق دگر از کار گذشت

دوش در خاطر من بودی و من خوش که عجب

ماه نو باز درخشید و شب تار گذشت

مرده بودم من وناگه به تنم جان آمد

بی گمتن بوی تو از بستر بیمار گذشت

تا بچیند گلی از گلشن عشق تو مگر

بادل پاک از نوک صد خار گذشت

۱۳ بهمن ۹۴ ، ۱۵:۲۷

شهرما

این منم رسواترین رسوای شهر

سنگ تیپاخورده ای بر پای شهر

این منم در شهر خود بیگانه ای

خسته ای دیوانه از غوغای شهر

هرطرف فریاد و غوغای کسی است

گوش جانم کر شد از اوای شهر

این منم سرگشته تر از گرد باد

کودکی اواره در شب های شهر

طفل سرگردان قلبم روز و شب

می دود تا مرز نا پیدای شهر

گرچه دریا تر ز دریایم ز اشک

قطره ام گمگشته در دریای شهر

این منم تنها تر از حتی شما!

کودک سر خورده و تنهای شهر

سنگ تحقیرم زنند امروز و باش

تا چه بیند چشمم از فردای شهر!

۱۲ بهمن ۹۴ ، ۱۰:۲۵

ای عشق..

ای عشق چراخانه خرابم کردی

از اتش هجر او کبابم کردی

امیدوفا ز بی وفا بود مرا

دردا به فراق او عذابم کردی

بر زلف بلند او زدم چنگ ولی

در این ره اسیر پیچ وتابم کردی

من باغم ودردت اشنایم ای عشق

بیگانه ز خود چرا حسابم کردی

هرچند که از اتش خود سوخته ام

با این همه ناپخته خطابم کردی

در دامن خود مرابه غم پروردی

یا قصه ی پر غصه خوابم کردی

هر نقش که از تو بسته بودم در دل

برهم زدی و نقش بر ابم کردی

لب تشنه لب چشمه ی نوشم بردی

سیراب زچشمه ی سرابم کردی

بر دامن تو دست به امید زدم

دستم بشکستی و جوابم کردی

می گفت به ناله در دل خویش

ای عشق چرا خانه خرابم کردی


۱۰ بهمن ۹۴ ، ۱۶:۲۲

قصه ی ناگفته

غمی درسینه ام بنهفته دارم

هزاران قصه ی ناگفته دارم

مجوازمن سلامت,کوسلامت

دلی چون زلف او اشفته دارم


--------------

ای چشمه جوشان محبت ای عشق

ای ازتوهمه کشف وکرامت ای عشق

هرگز نبود دلی در عالم بی تو

ای وادی ایمن و سلامت ای عشق


--------------

ای کاش دلت ازدل تنگم خبری داشت

یاناله من دردل سنگت اثری داشت

ای کاش غباری ز گذرگاه تو بودم

تاچشم توگاهی به غباری نظری داشت